نقش عشق

" عشق بازی شعر و نقش"

  دست به قلم می برم و رسم کنم  نقش عشق  
رقصان می شود کلامم و نجوا كند نغمه عشق
بوم وقلم را رها ئی دهم تا در هم پيچند سياه و سپيد
قلم  شاعر به هر سياهی هجر و با سپيدي عشق ديد
پرده سپيد به هنرت نقشي زند ز خيال عشق
 تنها سپيدی است ميزبان كلام مهر و عشق
نقش و شعر تمناي يكدگر كنند چون دريا به ساحلش
رخ محبوب آشکارو شاعري سرايد به شوق ز همه دلش
روزگار است و حاكم بي رحم روزمرگي چه تقلا میكند
نداند شاعر تنها يار را در اسارت و رهائی تمنا میكند
نقش و شعر چه عشق بازي دارند در صحنه روزگار
با اشك شوق و دل پر اميد به  آسمان شهر فرمان دهند ببار
بارانی شوم  تا  بداني رنگ عشق پاك  نشود ز سپيدي دل يار
شعله عشق نشود خاموش ز عاشق دلي بي كران ببار
عاشقانه شعر مي تراود ز دستهاي شلاق خورده ز هجر
همه روح و وجودم شده اند پر عیب ز دیدگان آن دگری وغیر
باتو مي خوانم و به خيالم که  حربه عشق كند حسرت را پنهان
مي نگارم ترنم عشق  و زیر لب زمزمه کنم محبوبم با من بمان