عشق نوشتن

ویسنده کسی است که همه عمرش بنویسد بی ان که چیزی از نوشتنش بخواهد

دی جی سلینحر نویسنده کتاب ناطور دشت

....

در زندگی ام معجزه ای به اسم نوشتن وجود داشته و دارد و احتمالا خواهد داشت. روزگار نوجوانی سر کلاس انشا خوشحال بودم زیرا تحسین معلمان را بر می انگیختم . گاه به گاهی هم به مناسبت تولد پدر و مادر جاه طلبی قلمم را به نمایش می گذاشتم . جوان که شدم  رسام نامه های عاشقانه شدم بعد ها در روزنامه ها به عشق دیدن نامم بودم وکتابهایم را که نوشتم این جاه طلبی ها بیشتر شد و با معضلات ممیزی و نشر وپخش کتاب جاه طلبی ها جایشان را به سرخوردگی دادندو وقتی  مجیز گوئی نکردم  روزنامه نگاری من هم قصه تهمت و افترا و حتی فحاشی داشت اما نیرویی بود که نا امیدم نکرد . من عاشق بودم.در سرزمینی که سرانه مطالعه چند دقیقه ای است هنوز می نویسم.  به همه چیز  متهم شدم حتی به این که زندگی پوچی دارم!اما ۲۲ سال است از ورزش می نویسم و نخستین کتابم ۱۴ سال پیش چاپ شد که دو سال صرف نوشتنش کردم اما شاید امروز پیام دنیای نشانه ها یاری دوباره ای مرا کرد. چند کلام نا مهربانی ناراحتم کرد.متهم شدم که هرز می نگارم و تهمت و افترا می زنم و.....

کمی دلگیر بودم و متوسل به مسکن روحم یعنی سینما شدم . فیلمی به نام شورشی دشت را دیدم که داستان زندگی سلینجر نویسنده مشهور آمریکایی و  خالق کتاب مشهور ناطور دشت بود.

مردی که در انزوا زیست و نوشت و شاید مرد.او‌کتابی نوشت  که به بیش از ۳۰ زبان دنیا ترجمه شده است اما علی رغم همه این حکایت ها او پیامی برای من داشت« با عشق بنویس»

این کاری است که سالها کرده ام و اگر عشق نبود در مقابل بی مهری ها و بی توجی ها و تمسخرها و اظهار تاسف ها تسلیم بودم

شاید حکایت سلینجر همان  قصه حافظ باشد که کفت

حافظ وظیفه تو دعا کفتن است و بس

در بند ان میاش که شنید یا نشنید

امشب در این آغازین بهار بوسه بر قلم زنم و از خدایم می خواهم که محصول عشقم به قلم چیزی جز عشق نباشد

گله ای نخواهم کرد و از یاد نبرم

نویسنده کسی است که همه عمرش بنویسد بی ان که چیزی از نوشتنش بخواهد

پس نفسی تازه می کنم و باز می نگارم به عشق

#تورج #عاطف #عشق #قلم #نویسنده #نویسندگی #سلینجر #کتابخوانی