رو به كدامين آسمان

ياد آوريم مرگ را
به جستجوي حسرت رهسپار زيارت مي شويم
نفرين و دشنام نقل دهانمان و كام را با آن شيرين كنيم
چه شهوتي داريم براي غمگساري
عشق مال شكم سير و كافري را در گرسنگي جسته ايم
ما ره گم كرده ايم و مي خواهيم كه راهنما باشيم
ما خالق دوزخ و اهريمنيم و مي خواهيم ساكن پرديس و جوي عسلش باشيم
طعم عسل را به ياد داريم كه اين گونه عاشق تلخي انديشه و گفتار و كرداريم؟
قهوه ما قجري مزه اي دارد
جاي پاك كردن كينه دل را پاك كرده ايم
ما ره گم كرده ايم
ره عشق
درياي عشق
كجاست وقتي محبوس جزيره ترس و تنهايي شديم؟
عاشقانه هايمان در سكوت به دار نسيان سپرده شدند و ما حيران پرديس و خانه دوست به ناكجا آباد ادعا رفته ايم
دستهائي كه مي زند بر سر عشق و مهر رو به آسمان كدامين خدا دراز مي شود؟

ناخدای عشق ...