من و اين پاييز طلائي

من و اين پاييز طلائي
عاشقانه ترانه ها ز هرجائي
برگ طلائي مي بوست روي نور مهر
خورشيد مي بخشد نور و گرما بي هيچ كبر
نسيمي كه نوازش مي كند موي مرا
گوئي نجواي عاشقانه اي است كه مي خواند مرا
باز پاييز است و رقص رنگهاي سلطان فصل ها
مي خواند تا نا اميدي رود و ياد آورد وصل ها
غرق شوم و به دنبال شكستن طلسم غم
تا نغمه جدائي و هجر زين خزان شود كم
آرام آرام غرقه عاشقانه پاييز شدم من
نجواي با تو زدم اي همه جانان من
اين پاييز رنگارنگ شود فاتح رنگ سياه هجر؟
طلائي مهر دست به دست دهد به قرمز مهر؟
دوست دارم را من گفتم به چنين زيبا خزان
جانا حكايت عشق با دلشكسته من هم بمان

ناخدای عشق ...