فانوس پشت پنجره

فانوسي در پشت پنجره
دريايي بي كردن
كشتي كه مسافرم را مي آورد
مسافري كه توهم فرشته بودن ندارد
توهم فرشته بودن؟
آن كسي كه فكر مي كند هميشه بخشيده است
آن كسي كه مي انديشد كسي درآرزوي بخشش او است
فرشته متوهمي است و شايد جعلي خدایگان است!
فانوسي پشت پنجره گذاشته ام به ياد محبوب
آن كه ماندني است  كه مي دانم كسي كه رفت باز هم مي رود چون رفتن را بلد است
كسي كه مي انديشد كار بي منت كرده پس بي ارزش است از ياد برده است كسي بود كه منت نگذاشت وخدمتش كرد
كسي كه خوب بود را براي آن دگري خواست زود يادش مي آيد درس هاي كهن بد ماندن و بد بودن را
خوب بودن شرطي مصداق بدي است
كسي كه فكر مي كند دري باز است روزي آن را باز مي كند و مي رود هميشه چشم به آن سوي در دارد
اگرعشق همان عشق باشد
نه منتي است
نه دري باز
نه خواستن به بد شدن
نه ادعاي بخشش و بي گناهي
توهم فرشته بودن قصه هاي بي شماري دارد 
او كه فكر مي كند با ادعاي بخشش و تهديد به رفتن و منت نگذاشتن هايش مظلوم بهشتي است
رفتني است
پس چه زيبا لحظه اي است رفتن الهه جعلي
فانوس پشت پنجره است
آن كه مي بيند
جزيره عشق
آن كه مي خواند 
غزل عشق
آن كه بلد است
درس عشق
را  چه كار دارد به توهم فرشته بودن؟
و مي آيد
خدایگان عشق
فرشته عشق
بي منت
بي ادعا
پرديسي مي سازد
مي دانم
ايمان دارم به اميد عشق