امیر ایران زمین

غول جهل / تورج عاطف

          دانش آموز ١٠ ساله اي بودم  که با امير كبير اشنا شدم . در آن روزگار زنده یاد علی حاتمی سریالی به نام " سلطان صاحب قران " با حضور بسیاری از بزرگان سینمای  ایران ساخت . مظلومیت و تنهائی امیر کبیر که نقش آفرین آن زنده یاد ناصر ملک مطیعی عزیز بود شعله ای در وجودم افروخت. آن روز  انشائی در موردش نوشتم و قصه آغاز شد و تا به امروز که 42 سال از آن روز می گذرد نوشتم تا بیاموزم و آموزه ها را انتقال دهم شاید گوش شنوائی باشد..

سالها است که امیر کبیر در هجر است . از حکایت آرامگاهش سخن نمی گویم که سالها است چون غریبه ای در کربلا است. هجران امیر کبیر به سخنانش است و پندهائی که ما را کرد اما کسی گوش نمی دهد و نمی خواهد که از آن پیروی کند زیرا سخنان او بس سخت برای جامعه ای چون  اجتماع ماست که سفله پروری اول وظیفه آن شده است . امیر کبیر  از انسان سازی می گوید که یک صد سال طول می کشد تا به بار نشیند اما در روزگاران ما گندم و درختی را که امیر کبیر آنها را زود بازده تر می دانست هم به سختی پرورانده می شود چه کسی به جستجوی آدم پروری می رود ؟

او راه انسان سازی را نشانمان داد وقتی گفت

دوران افول و عقب ماندگی ملتها زمانی شروع شد که

;به جای اندیشیدن " تقلید ",

جای تلاش و کوشش را "دعا"

جای فکر کردن به آرزوهای بزرگ را "قناعت"

و جای اراده برای رفتن و رسیدن را "قسمت" گرفت .

..

درد امیر کبیر از ندانستن ملتی بود که  می اندیشیدن واکسن آبله " جن " وارد خونشان می کند  او فریاد می کشید که این ملت است که اگر دانا باشد وزیر و پادشاهش هم دانا است . و اگر پادشاه و وزیرش دزد نباشند دزدی به پائین ترین بخش اجتماعی نمی رسد  اما سخنان امیر کبیر در هجران است . قطره های خون او که در  حمام فین بر زمین ریخته شد  سندی جاودانه برای همه آنهائی است که می دانند  جرم دانستن و پاکی در این دیار نابخشودنی است

حکیم فردوسی طوسی  هزار سال پیش از خرد ورزی چنین سرود

خرد بهتر از هر چه ایزد بداد                        ستایش خرد را به از راه داد

خرد رهنمای و خرد دلگشای                       خرد دست گیرد به هر دو سرای

ازو شادمانی وزویت غمیست                      وزویت فزونی وزویت کمیست

ازویی به هر دو سرای ارجمند                     گسسته خرد پای دارد به بند

 ...

او از خردورزی بعنوان بالاترین عطیه خداوند نام می برد اما خرد جای خود را به تقلید و قسمت و ... داد تا بر ما  سالها  غول  جهل حکمرانی کند افسوس