شمس عاریتی

 شمس عاریتی / تورج عاطف                                 

ماییم و موج سودا شب تا به روز تنها

خواهی بیای ببخشا خواهی برو جفا کن 

شمس تبریزی

حکایت غریبی این روزها دارد و همگی حکایت از همدلی و خودی ها و ناخودی ها می زنند اما به وقت عمل که می رسد خودی آن می شود که جایگاه مطمئنی دارد و در ید قدرتمندان است و ناخودی هم کسی است که ره به ناکجا آباد بی کسی  داده است   چنان می شود   که شهاب حسینی این گونه پندمان می دهد!

" جامعه و مردم بیش از هر زمان دیگری به همبستگی و دلداری یکدیگر نیازمندند. این رفتار حتی در میان هنرمندان و طرفداران و مخاطبینش نیز شکاف عمیق و شاید جبران‌ناپذیری ایجاد کند که به صلاح هیچ کس نیست. و این تصور که کسانی که ترجیح به انصراف نمی‌دهند همدرد و شریک حال مردم و جامعه نیستند، و موضعی مغایر با مردم دارند، سخت اشتباه است"

سوال این است:

آنها ئی که از جشنواره انصراف داده اند شریک جامعه هستند و یا خیر ؟ اگر بحث همبستگی و  خودی و ناخودی است پس چرا انتقاد فقط از یک طرف کردید ؟

معتقدید که

چنانچه نیم تمرکز سیاسی و نظامی کشور را اگر صرف ساختن فرهنگ سینما به قدرت هماوردی با هالیوود می‌کردیم، شاید امروزه با تکیه بر غنای تاریخی و فرهنگی و ایمانی که از آن برخورداریم، نیمی از جهان را به مرام و آیین خویش در آورده بودیم.

پاسخ به این حرفهارا مردم باید بدهند یا متولیان فرهنگ و هنر این کشور؟

مردم حق ندارند  که بپرسند امروز  چرا علی رغم سرمایه های  بی کران این کشور این جفا بر مردم می شود؟

می گوئید هنر و فرهنگ حق این مردم است .

می پرسیم کدامین فرهنگ و هنر ؟ آن فرهنگ و هنری که ده نمکی ها را کارگردان و فراستی ها را منتقد می کند و  فیلم سوپر مارکتی می سازد و عکس بهروز وثوقی را از آشغال های دوست داشتنی حذف می کند  یا آن فرهنگ و هنری که شما را مجبور کرده برای ساختن فیلمی از بزرگان ادبیات این دیار به ترکیه پناه ببرید و فقیر می شود در غیاب جعفر پناهی  و مهاجرت اصغر فرهادی .. ؟

نگاه به  هجمه های صدا و سیما و توقیف فیلمها و ممنوع کار شدن ها و سانسور وتوقیف ها   کرده اید  ؟ این که همکاران خود را مورد شانتاژ قرار می دهید که از ترس کم مخاطبی دست به انصراف زده اند مصداق واضحی از مهجوری فرهنگ و ادبیات شایسته ای است که خود ادعایش را دارید اما عملا خلاف آن را نمایان می کنید . جامه شمس تبریزی را به عاریت گرفتید اما ای کاش سخن او را می شنیدید که

"بر بعضی لباس صلاح  عاریتی است "