کدامین نامه

کدامین نامه ؟/ تورج عاطف 

مرد : در این نامه ( شاهنامه )آیا نامی از پدران من می بری ؟این درم بستان و نام ایشان را بنویس و این درم نیز تاظلم ایشان از قلم بیاندازی که همه ظالمان عهد خود بودند !

فردوسی : این نامه ( شاهنامه ) گورستان نیست و نه من سنگتراش  تا با هر درمی نام هر مرده بر سنگی بیاورم . من آن می نویسم که خواب زدگان را چشم بینا شود بر خویشتن شان در آینه !

"دیباچه نویشن شاهنامه "/ بهرام بیضائی 

در این عباراتی که استاد بیضائی نگاشته است دو تعریف از" تاریخ " را می بینیم .  تاریخ اول همان تاریخی است که آن  مرد می خواهد . یعنی درمی دهد تا نام پدر را بنگارند . داستانی از هیچکسی که به جبر تاریخ کسی می شود شاید پادشاهی و سلطانی وپیشوا..میتازد و ظلم می کند و گناهش را به گردن  عهد  و زمانه خود می گذارند .  مردمانی  که جمله های منتسب به استالین مصداق آنها هستند که می گفت " اگر یک نفر بمیرد تنها یک تراژدی است اما  مرگ میلیون ها نفر آمار است" چنین است که روزگار را به نگارش تاریخی می گذراند  که  اصطلاحا به آن تاریخ " درمی " می گویند یعنی تاریخی که با درم و ستم نگاشته می شود و فریاد زده می شود و کودکان را مجبور به حفظ آن می کنند و همان کودکی روزی به آن تاریخ درمی می تازند و دگر تاریخ می نویسد

نوع دیگر تاریخ  همان است که خواب زده را  بینا  کند  به آنچه در آینه می بیند .  خواب زد گان همان جماعتی است که  زنده یاد علی حاتمی در سریال  هزار دستان  آنها را چنین معرفی می کند

جماعت خواب .

اجتماع خواب زده .

جامعه چرتی .

عجب ملتی

 این جماعت خواب زده همان کسانی هستند که سرگشته  تاریخ همواره  بودند و  به دنبال فریاد رسی از برون و دورترها می گردند

 قرار بود نامه های تاریخ غیر درمی چون  شاهنامه فردوسی  ملتهای تاریخمان  را بینا کند به آن چه در آینه می بینند و این آینه رازشیرینی  را برملا کند    همان گونه که فروغ  فرخزاد آدرس داد ..

  از آینه بپرس

نام نجات دهنده ات را

تاریخی که حقیقت را می نگارد سخت نادر  است زیرا در هر مقطعی تاریخ را فاتحان می نویسند. همان فاتحینی که به جای آن که به مرگ یک نفر هم اهمیت بدهند دست به ثبت آمار اجساد می زنند.   ملتها خود نامه  و در نتیجه  تاریخشان را انتخاب می کنند  و تنها کافی است نجات دهنده را در آینه ای ببینند و یا دل به درمی و کرمی و بیشتر ستمی ز فاتح  داشته باشند چشمها را بینا کنیم به خویشتنمان