ناخدای عشق

روزگار سیاه و سپید را دوست داشتم  عکس های سپید و سیاه تلویزیون هائی که سپیده و سیاه  نمایش می دادند  فیلمهای سپید و سیاه   مجله سپید و سیاه !! گوئی افکار تنها سپیده و سیاه بودند و چنین بود که رفتارها و آدمها هم سیاه و سپیده بودند همان دنیائی که وقتی خانمی در خیابان راه  می رفت مواظب بودیم که تنه به او نزنیم همان جهانی که فحاشی و بی ادبی حتی هنگام تصادف جلوی خانواده زشت بود همان روزگاری که  همسایگی و رفاقت و  خویشاوندی حرمت داشتند همان  زمانه که قهر معنی دشمنی  نمی داد همان وقت ها که عشق خود عشق بود وفا داری امتیاز حساب نمی شد و صبر و تحمل مشق  می شد و... تکلیف  مشخص بود  تکلیف نیاز نبود که یاد,سیاه,سپیدی ...ادامه مطلب